عــــــــــــــــــــــادتـــ کـــــــــــرده امــــــــ

کوتـــــــــــــــاه بنـــــــــــویـــسمــ

کـــــوتــــاه بــخــــــوانـــمــــ

کـــوتــــاه حـــرفــ بزنمــ

کوتـاه نـفس بکشمـــ

تـــــــــــــــــازگیـــــــــ هــا دارمــــــــــ عــادتـ میـکنــــمـ

کـوتاه زندگیـ کنـمــــ

یــــــــا شایــــــــــــد

کوتـــــاه بـــــمیــــــــرمـــــــــ

نمیدانـــــــــــــــــــــــــــــــــمــــ

فقط عادتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...

با تشکر از نویسنده عزیز وبلاگ سال های سیاه

ده مرد و یک زن به طنابی آویزان بودند. طناب تحمل وزن یازده نفر را نداشت. باید یک نفر طناب را رها می کرد وگرنه همه سقوط می کردند.

زن گفت: "من در تمام عمر همیشه عادت داشتم که داوطلبانه خودم را وقف فرزندان و همسرم کنم و در مقابل چیزی مطالبه نکنم. من طناب را رها می کنم چون به فداکاری عادت دارم"

در این لحظه مردان سخت به هیجان آمدند و شروع به کف زدن کردند...

هر که میخواهی باش!
این عادت مشترک انسانهاست،
تونیز،  روزی، ساعتی، لحظه ای
احساس خواهی کرد که ...
هیچ کس دوستت ندارد!!!