یک پرستار استرالیایی بزرگ‌ ترین حسرت‌های آدم‌های در حال مرگ را جمع کرده است و پنج حسرت را که  بین بیشتر آدم‌ها مشترک بوده منتشرنموده است:

اولین حسرت: کاش جرات ‌اش را داشتم و آنگونه زندگی می‌کردم که می‌خواستم٬ نه آنطوری که دیگران ازمن توقع داشتند.

حسرت دوم: کاش این قدر سخت کار نمی‌کردم.

حسرت سوم: کاش شجاعت‌ اش را داشتم که احساسا تم را به صدای بلند بیان کنم.

حسرت چهارم: کاش رابطه‌هایم را با دوستام حفظ  می‌کردم.

حسرت پنجم: کاش شادتر بودم.